Żywienie psów chorych w pigułce

Dietetyka różni się od żywienia zdrowych zwierząt, gdyż musi być dostosowana do szczególnego stanu organizmu. Jest to więc forma żywienia, które uwzględnia istniejący lub przewidywany, a odmienny od normalnego przebieg przemiany materii chorego zwierzęcia. Tym samym wspomaga organizm i ułatwia powrót do zdrowia. Już z tego wynika ogromne znaczenie właściwej diety. Częstokroć intensywne leczenie, czasochłonne i kosztowne operacje lub zabiegi nie przynoszą oczekiwanego efektu tylko dlatego, że nie dokonano niezbędnych zmian w sposobie żywienia. Tak więc pozytywnych skutków leczenia i łatwiejszego powrotu do zdrowia można oczekiwać tylko wtedy, gdy zwierzę przez odpowiednie żywienie będzie otrzymywało wszystko to, co jest niezbędne w związku ze zwiększonym zapotrzebowaniem organizmu w czasie choroby. W poniższej tabeli przedstawiono wybrane choroby psów oraz sposób dietetycznego postępowania w przypadku wystąpienia choroby

Choroba

Zalecana dieta

Otyłość

Karmy komercyjne o niskiej zawartości energii, tłuszczu, oraz wysokiej zawartości włókna (celuloza, hemiceluloza, pektyny, fruktooligosacharydy). Karmy te zawierają odpowiednią ilość wysokowartościowego białka

Dodatki: związki mineralne i witaminy, L- karnityna.

Cukrzyca

Ilość i skład pokarmu powinny być stałe, brak w diecie węglowodanów prostych na rzecz węglowodanów złożonych (skrobia) oraz włókna rozpuszczalnego. Ograniczona zawartość tłuszczu.

Dzienną dawkę pokarmu trzeba podzielić na 3-4 posiłki, podawane o stałych porach.

Brak apetytu

Diety o wysokiej strawności, smakowite, z dużym udziałem witamin i mikroelementów. Powinny zapewnić wystarczającą ilość niezbędnych składników  już przy pobieraniu niewielkich ilości pokarmu.

Smakowitość posiłku może poprawić jego podgrzewanie, podawanie częściej mniejszych ilości lub dodawanie substancji poprawiających smak (dodatek tłuszczu, sos pomidorowy, sok z tuńczyka, jogurt, twaróg tłusty)

Alergie

Diety zawierające alternatywne źródło białka, możliwie jak najmniej komponentów w dawce, zminimalizowana zawartość dodatków paszowych

Niewydolność nerek

Diety z optymalną zawartością białka wysokiej jakości oraz odpowiednia ilości energii ze źródeł niebiałkowych, zwłaszcza tłuszczu (NNKT n-3). Karmy zawierające włókno rozpuszczalne (FOS- cykoria, pulpa buraczana). Obniżona zawartość fosforu

Kamienie moczowe

Kamienie amonowe, magnezowe i fosforanowe ograniczane w diecie owoce i warzywa diety z obniżoną zawartością fosforu i magnezu, ze zwiększoną zawartością NaCl

Kamienie moczanowe ograniczane w diecie produkty pochodzenia zwierzęcego, np. mięso, podroby- dieta uboga w puryny

Kamienie szczawianowe ograniczane w diecie owoce i warzywa, zmniejszony poziom białka w dawce

Niewydolność serca

Diety z małą zawartością sodu, prawidłowo zbilansowane białko. Karmy smakowite, podawane w kilku porcjach.

Dodatki: potas, magnez, tauryna, L- karnityna, witaminy z grupy B, przeciwutleniacze, niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (n-3)

Choroby wątroby

Dieta o wysokiej strawności, uboga w tłuszcz, z umiarkowaną zawartością soli, wysokowartościowym białkiem w ograniczonej ilości, niewielką zawartością sodu.

Dodatki: witaminy z grupy B, Ca 3-4 posiłki nie obciążają wątroby.

Choroby trzustki

Duża zawartość białka ale mała tłuszczu oraz włókna.

Dodatki: mineralno- witaminowe, ewentualnie enzymy paszowe.

Porcje powinny być większe niż dla zdrowego psa, ponieważ organizm źle przyswaja pokarm. Dzienną dawkę należy podzielić na 3-4 posiłki.

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe, biegunka

Składniki pokarmowe o wysokiej strawności, w określonych sytuacjach. Dopuszczalna jednodniowa głodówka, a następnie wprowadzanie lekkostrawnych i łatwo przyswajalnych produktów (ryż + mięso cielęce lub z kurczaka) w niewielkich porcjach co 4 godz. przez 2 dni.

Kontrola spożycia wody i/ lub elektrolitów

Zaparcia

Specjalne diety raczej nie występują. Przydatne są diety stosowane przy otyłości, które ze względu na wysoką zawartość włókna (nierozpuszczalnego) przyspieszają pasaż treści pokarmowej przez przewód pokarmowy.

Dodatki: olej rybi lub z lnu

 

dr O. Lasek

 

 

reklama-sklep (1)

Trudna sprawa- alergia pokarmowa

Liczba przypadków alergii pokarmowych u psów ciągle wzrasta. Świadczą o tym, chociażby liczne zapytania czytelników dogosfery dotyczące karmienia psów z alergią. Szacuje się, że alergie pokarmowe stanowią 1% wszystkich dermatoz (chorób skórnych) oraz jednocześnie 10% wszystkich przypadków alergii. Najczęstszymi przyczynami alergii u psów są pchły (jad), roztocza, pyłki i alergeny pokarmowe.

 

Definicja alergii pokarmowej

Ale czym jest alergia pokarmowa?  Jest reakcją organizmu, dokładniej układu odpornościowego na składnik pokarmu. Jednym z ważniejszych czynników sprzyjających rozwojowi choroby alergicznej jest uszkodzenie „bariery jelitowej”, najczęściej przez wirusy i bakterie, antybiotyki, pasożyty. Przedostanie się antygenu z przewodu pokarmowego do krwi powoduje powstanie swoistych przeciwciał IgE.

 

Objawy alergii pokarmowej

Objawy alergii pokarmowej podobne są do tych, które wywoływane są również przez inne choroby. Ponadto system immunologiczny przewodu pokarmowego może reagować w różny sposób. Dlatego alergia pokarmowa jest schorzeniem trudnym do zdiagnozowania.

U psów objawami alergii pokarmowej są zazwyczaj objawy skórne, rzadziej pokarmowe.

Objawy kliniczne

  1. Świąd pojawiający się 4 – 24 godziny po jedzeniu.
  2. Bąble pokrzywkowe zlokalizowane na głowie, w okolicach fafli, powiek, u nasady uszu lub obejmujące całą powierzchnię ciała.
  3. Zmiany wtórne, będące skutkiem reakcji zwierzęcia na świąd – nadżerki, strupy, przebarwienia, otarcia
  4. Zaburzenia żołądkowo jelitowe, występują rzadko- wymioty, biegunki, częste oddawanie kału
  5. Wstrząs anafilaktyczny, w skrajnych przypadkach, niezwykle rzadki, objawiający się zatrzymaniem krwi w żyle wrotnej wątroby. U psów nie występują duszności jak w przypadku ludzi

Czynnikami, które zwiększają ryzyko wystąpienia alergii pokarmowej mogą być niewydolność trzustki i wszystkie czynniki, które wpływają na wzrost przepuszczalności błony śluzowej przewodu pokarmowego.

 

Najbardziej alergenne składniki

Alergenami pokarmowymi są rożne substancje, które posiadają zdolność wnikania do organizmu przez błonę śluzową przewodu pokarmowego. Najczęściej są to białka o dużej masie cząsteczkowej, ale mogą być nimi również białka drobnocząsteczkowe. Z reguły alergeny nie tracą swoich właściwości po ich ogrzaniu, są oporne na działanie enzymów proteolitycznych w przewodzie pokarmowym, co obniża szybkość ich trawienia i sprzyja wchłanianiu w formie niezmienionej lub mało zmienionej.

Najbardziej alergenne składniki diety psa

  • wołowina  – czynnikiem uczulającym jest albumina bydlęca i bydlęce IgG,
  • mleko – czynnikiem uczulającym jest β-laktoglobulina, α-laktoalbumina, albumina surowicy bydlęcej oraz kazeina i laktoza
  • jaja – bardziej uczula białko niż żółtko, czynnikiem uczulającym jest owoalbumina, owomukoid, konalbumina, lizozym i owomucyna
  • ryby – najczęściej dorsz i tuńczyk, mogą być bezpośrednim źródłem histaminy,
  • soja – czynnikiem uczulającym jest glicynia, globulina zawierająca inhibitor trypsyny
  • zboże – czynnikiem uczulającym są albuminy, globuliny i białka  glutenowe – gliadyna, gluteina.
  • drób – czynnikiem uczulającym jest albumina
  • ryż (czynnikiem uczulającym jest alergen o masie cząsteczkowej 16 kDa – są to albuminy należące do grupy inhibitorów amylazy i trypsyny)
  • ziemniaki, pomidory – czynnikiem uczulającym są glikoproteidy

Badania naukowe potwierdziły powyższe informacje i wykazały, że do najczęstszych alergenów u psów należą: wołowina (48%) i mleko (50%), poza tym jaja (48%), kukurydza (33%), ryż (32%), mięso królika (30%), soja (28%), drób (28%) oraz jagnięcina (16%). Ponadto 35-48% zwierząt jest uczulonych na więcej niż jeden składnik diety

 

Predyspozycje występowania alergii pokarmowej

Alergia pokarmowa u psów nie zależy od płci, wieku ani rasy.

Objawy alergii mogą wystąpić od 4 miesiąca życia do 14 lat. Niemniej jednak, obecność zmian skórnych z towarzyszącym świądem u psów poniżej 6 miesiąca życia, sugeruje występowanie alergii pokarmowej. Chociaż zwykle alergia pokarmowa występuje u młodych zwierząt, najwięcej przypadków obserwowanych jest między 4 a 5 rokiem życia. Dodatkowo prawdopodobieństwo wystąpienia alergii u psów znacznie wzrasta przy żywieniu go tą samą karmą przez dłuższy czas (ok. 2 lata).

Różne źródła wymieniają niektóre rasy jako te, u których choroba ta występuje częściej i są one bardziej narażone na alergię pokarmową. Są to: dog argentyński, labrador retriever, shar-pei, bokser, owczarek niemiecki, West high land white terier, cairn terrier, cocker spaniel, springer spaniel, golden retriever, owczarek szkocki, sznaucer miniaturowy

 

Diagnozowanie alergii pokarmowej

Prawidłowa diagnoza alergii pokarmowej zależy przede wszystkim od przeprowadzenia szczegółowego wywiadu żywieniowego, obejmującego wszystkie podawane psu produkty: karmy, przekąski, nagrody, gryzaki, poszczególne składniki diety przygotowywanej w domu, leki doustne, dostęp psa do innych pokarmów takich jak jedzenie ludzkie, a także karmy innego zwierzęcia obecnego w domu, a nawet uwzględnienie materiałów, z jakich wyprodukowane są zabawki i miski, z których korzysta zwierzę.

Dieta eliminacyjna oraz wykonanie próby prowokacyjnej z tym składnikiem diety, który wytypowano jako przyczynę objawów, uznawane jest za jedyną wiarygodną metodę rozpoznawania alergii pokarmowej. Jednakże w rozpoznaniu przyczyny choroby mogą pomóc także badania laboratoryjne takie jak:

  1. ocena rozmazu krwi (eozynofilia),
  2. biopsja skóry (naciek eozynofilny, bazofilny i limfocytarny),
  3. testy na IgE (ang. RAST – radioalergosorbent, ELISA – enzyme-linked immunosorbent assay)

 

Medycynie weterynaryjnej nie są dokładnie znane właściwości alergenów pokarmowych, co jest problemem w diagnozowaniu choroby. Poniższe wskazówki mogą posłużyć do uzasadnionego podejrzenia psa o alergię pokarmową

  1. Choroba skóry przebiegająca ze świądem po wykluczeniu pasożytów
  2. Wiek poniżej 1 roku
  3. Uogólniona pokrzywka
  4. Zapalenie ucha zewnętrznego
  5. Równoczesne zaburzenia żołądkowo-jelitowe
  6. Nawroty choroby po leczeniu kortykosterydami
  7. Nawracające objawy, przewlekły charakter zmian
  8. U psów pyodermia powierzchowna (zgorzelinowe zapalenie skóry)
  9. Zwykle tylko jedno zwierzę dotknięte chorobą
  10. Potwierdzenie rozpoznania dietą eliminacyjną

 

 

Leczenie alergii

Niestety nie ma skutecznego lekarstwa na alergię pokarmową. Jedyne co możemy zrobić to eliminować z diety psa produkty, które go uczulają  i unikać składników z grupy wysokiego ryzyka uczulającego oraz dokładnie kontrolować co nasz pies je.

 

dr Olga Lasek

 

 

reklama-sklep (1)

 

 

 

Najnowsze wpisy

adsense