>
Dietetyka różni się od żywienia zdrowych zwierząt, gdyż musi być dostosowana do szczególnego stanu organizmu. Jest to więc forma żywienia, które uwzględnia istniejący lub przewidywany, a odmienny od normalnego przebieg przemiany materii chorego zwierzęcia. Tym samym wspomaga organizm i ułatwia powrót do zdrowia. Już z tego wynika ogromne znaczenie właściwej diety. Częstokroć intensywne leczenie, czasochłonne i kosztowne operacje lub zabiegi nie przynoszą oczekiwanego efektu tylko dlatego, że nie dokonano niezbędnych zmian w sposobie żywienia. Tak więc pozytywnych skutków leczenia i łatwiejszego powrotu do zdrowia można oczekiwać tylko wtedy, gdy zwierzę przez odpowiednie żywienie będzie otrzymywało wszystko to, co jest niezbędne w związku ze zwiększonym zapotrzebowaniem organizmu w czasie choroby. W poniższej tabeli przedstawiono wybrane choroby psów oraz sposób dietetycznego postępowania w przypadku wystąpienia choroby
Choroba |
Zalecana dieta |
Otyłość |
Karmy komercyjne o niskiej zawartości energii, tłuszczu, oraz wysokiej zawartości włókna (celuloza, hemiceluloza, pektyny, fruktooligosacharydy). Karmy te zawierają odpowiednią ilość wysokowartościowego białka Dodatki: związki mineralne i witaminy, L- karnityna. |
Cukrzyca |
Ilość i skład pokarmu powinny być stałe, brak w diecie węglowodanów prostych na rzecz węglowodanów złożonych (skrobia) oraz włókna rozpuszczalnego. Ograniczona zawartość tłuszczu. Dzienną dawkę pokarmu trzeba podzielić na 3-4 posiłki, podawane o stałych porach. |
Brak apetytu |
Diety o wysokiej strawności, smakowite, z dużym udziałem witamin i mikroelementów. Powinny zapewnić wystarczającą ilość niezbędnych składników już przy pobieraniu niewielkich ilości pokarmu. Smakowitość posiłku może poprawić jego podgrzewanie, podawanie częściej mniejszych ilości lub dodawanie substancji poprawiających smak (dodatek tłuszczu, sos pomidorowy, sok z tuńczyka, jogurt, twaróg tłusty) |
Alergie |
Diety zawierające alternatywne źródło białka, możliwie jak najmniej komponentów w dawce, zminimalizowana zawartość dodatków paszowych |
Niewydolność nerek |
Diety z optymalną zawartością białka wysokiej jakości oraz odpowiednia ilości energii ze źródeł niebiałkowych, zwłaszcza tłuszczu (NNKT n-3). Karmy zawierające włókno rozpuszczalne (FOS- cykoria, pulpa buraczana). Obniżona zawartość fosforu |
Kamienie moczowe |
Kamienie amonowe, magnezowe i fosforanowe ograniczane w diecie owoce i warzywa diety z obniżoną zawartością fosforu i magnezu, ze zwiększoną zawartością NaCl Kamienie moczanowe ograniczane w diecie produkty pochodzenia zwierzęcego, np. mięso, podroby- dieta uboga w puryny Kamienie szczawianowe ograniczane w diecie owoce i warzywa, zmniejszony poziom białka w dawce |
Niewydolność serca |
Diety z małą zawartością sodu, prawidłowo zbilansowane białko. Karmy smakowite, podawane w kilku porcjach. Dodatki: potas, magnez, tauryna, L- karnityna, witaminy z grupy B, przeciwutleniacze, niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (n-3) |
Choroby wątroby |
Dieta o wysokiej strawności, uboga w tłuszcz, z umiarkowaną zawartością soli, wysokowartościowym białkiem w ograniczonej ilości, niewielką zawartością sodu. Dodatki: witaminy z grupy B, Ca 3-4 posiłki nie obciążają wątroby. |
Choroby trzustki |
Duża zawartość białka ale mała tłuszczu oraz włókna. Dodatki: mineralno- witaminowe, ewentualnie enzymy paszowe. Porcje powinny być większe niż dla zdrowego psa, ponieważ organizm źle przyswaja pokarm. Dzienną dawkę należy podzielić na 3-4 posiłki. |
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe, biegunka |
Składniki pokarmowe o wysokiej strawności, w określonych sytuacjach. Dopuszczalna jednodniowa głodówka, a następnie wprowadzanie lekkostrawnych i łatwo przyswajalnych produktów (ryż + mięso cielęce lub z kurczaka) w niewielkich porcjach co 4 godz. przez 2 dni. Kontrola spożycia wody i/ lub elektrolitów |
Zaparcia |
Specjalne diety raczej nie występują. Przydatne są diety stosowane przy otyłości, które ze względu na wysoką zawartość włókna (nierozpuszczalnego) przyspieszają pasaż treści pokarmowej przez przewód pokarmowy. Dodatki: olej rybi lub z lnu |
dr O. Lasek