Author Archives: admin
Niepożądane reakcje na pokarm.
- 26 września 2013
- admin
- 0 Comments
Niepożądane reakcje na pokarm nie zawsze łatwo odróżnić, ponieważ manifestować się mogą przez te same objawy kliniczne- skórne, oraz ze strony układu pokarmowego. Z praktycznego punktu widzenia alergia i nietolerancja pokarmowa mogą być wywołane przez te same składniki pokarmu. Ich objawy kliniczne, rozpoznanie oraz metoda leczenia są bardzo zbliżone. Niemniej jednak, wyróżniamy dwie kategorie niepożądanych reakcji na pokarm:
| Niepożądane reakcje na pokarm | |
o podłożu immunologicznym
|
o podłożu nieimmunologicznym
|
| Alergia pokarmowa
|
Nietolerancja pokarmowa
|
|
-> IgE- zależna
-> IgE- niezależna
|
-> Idiosynkrazja pokarmowa
-> Zatrucie pokarmowe
-> Nietolerancja farmakologiczna
-> Nietolerancja metaboliczna
|
Idiosynkrazja pokarmowa to nieprawidłowa, wrodzona reakcja organizmu na składniki pokarmowe lub dodatki paszowe. Objawia się zmianami skórnymi, wymiotami, biegunką, a w skrajnych przypadkach może prowadzić nawet do uszkodzenia szpiku kostnego. Idiosynkrazja może ujawnić się nawet przy pierwszym kontakcie z daną substancją. Powodować ją mogą dodatki pokarmowe takie jak syntetyczne barwniki, środki konserwujące (BHA, glutaminian sodu, azotyn sodu, dwutlenek siarki itp.), przyprawy, glikol propylenowy itp.
Zatrucie pokarmowe- intoksykacja to nieprawidłowa reakcja organizmu na mikroorganizmy zawarte w pokarmie lub toksyny pokarmowe np. aflatoksykoza, botulizm. Aflatoksykoza powodowana jest przez aflatoksyny tworzone przez grzyby m.in. Asperrgillus flavus . Źródłem tej toksyny może być mleko, ser, ziarna zbóż, orzeszki ziemne, nasiona bawełny, orzechy, migdały, figi, przyprawy. Obecność toksyn w mleku, jajach i mięsie wynika z faktu, że zwierzęta były żywione zanieczyszczoną paszą.
Jednak największe ryzyko skażenia toksynami występuje w takich produktach jak ziarno kukurydzy, orzeszki ziemne oraz nasiona bawełny. Aflatoksyny wzbudzają największą uwagę wśród wszystkich mikotoksyn, ponieważ badania na zwierzętach laboratoryjnych wykazały ich działanie rakotwórcze. Natomiast botulizm czyli zatrucie jadem kiełbasianym- toksyną wytwarzaną przez bakterią Clostridium botulinum, rozwijającą się w warunkach beztlenowych np. w szczelnie zamkniętych konserwach.
Do niedawna poważny problem stanowiły epidemie botulizmu w hodowlach norek i lisów (niekiedy też trzody chlewnej i psów) związane z karmieniem zwierząt padliną, odpadkami drobiu i ryb z rzeźni zawierającymi spory C.botulinum lub toksyny. Obecnie jednak masowe zatrucia wśród tej grupy zwierząt zostały znacznie ograniczone dzięki wprowadzeniu programu szczepień ochronnych.
Nietolerancja farmakologiczna dotyczy farmakologicznie aktywnych składników pokarmu, wywierających szkodliwe działanie na organizm. W przypadku psów to np. zatrucie czekoladą. Toksyczną substancją w czekoladzie jest teobromina- alkaloid, którego przemiana w organizmie psa jest zupełnie inna i wolniejsza w porównaniu do ludzkiego organizmu W efekcie występują zaburzenia układów krążenia i nerwowego. Dla 10 kg psa zjedzenie 1 tabliczki gorzkiej czekolady może okazać się śmiertelne. Problem z zatruciem czekoladą jest szczególnie niebezpieczny dla psów, które dostają czekoladę od właścicieli. Pozostawienie czekolady w miejscu dostępnym dla psa, zwłaszcza pod nieobecność właściciela może być bardzo niebezpieczne w skutkach. W tabeli poniżej przedstawiono zawartość teobrominy w wybranych produktach spożywczych, dawkę niebezpieczną dla psa oraz objawy zatrucia.
|
Zawartość teobrominy
|
Niebezpieczna dawka
|
Objawy zatrucia
|
|
Gorzka czekolada- 12-19,6 mg/g
Kakao – 4,5- 30 mg/g
Ziarno kakao – 10-53 mg/g
Mleczna czekolada – 1,5-2,0 mg/g
|
250-500 mg/kg MC
|
Dawka letalna
Tachykardia,
wymioty, biegunka,
drżenia mięśni
|
Tabliczka gorzkiej czekolady 250 g zawiera 4900 mg teobrominy
Dawka letalna- śmiertelna (500 mg/ kg MC) dla 10 kg psa to 5000 mg
Nietolerancja metaboliczna dotyczy przemian metabolicznych, które zachodzą w organizmie na skutek np. upośledzenia strawności, po spożyciu składnika pokarmu. Przykładem może być nietolerancja laktozy, która pojawia się najczęściej po odsadzeniu osesków i wynika z upośledzenia jej trawienia (obniża się wówczas poziom laktazy w rąbku szczoteczkowym jelita). Cukier, który nie został w pełni strawiony, staje się w takim przypadku pożywką dla bakterii jelitowych i dochodzi do nadmiernej fermentacji. Produkty sfermentowanej laktozy powodują biegunkę oraz gazy. Kliniczne objawy, które pozwalają stwierdzić nietolerancję pokarmową to wymioty, bóle brzucha, wypryski, astma, bóle głowy oraz pobudzenie nerwowe
Nieprawidłowa odpowiedź organizmu, w przypadku nietolerancji pokarmowej występuje już po pierwszym kontakcie z określoną substancją, natomiast w przypadku alergii pokarmowej, w przeciągu kilku godzin do kilu dni. Podobnie jak w przypadku alergii jedynym skutecznym sposobem diagnozowania nietolerancji jest dieta eliminacyjna, a sposób leczenia to po prostu unikanie w diecie psa szkodliwych substancji.
dr O. Lasek
Dieta eliminacyjna- sposób diagnozowania alergii pokarmowej
- 20 września 2013
- admin
- 0 Comments
Pies dotknięty alergią pokarmową wymaga specyficznego postępowania dietetycznego, które stosowane konsekwentnie przynosi zwierzęciu ulgę i minimalizuje ryzyko nawrotu dokuczliwych objawów. Dieta eliminacyjna uznawana jest za jedyną wiarygodną metodę rozpoznawania alergii.
Skład diety eliminacyjnej ustalany jest na podstawie bardzo dokładnego wywiadu żywieniowego. Jeżeli właściciel nie jest w stanie dokładnie powiedzieć, co pies zjada w ciągu dnia, zaleca się prowadzenie dzienniczka dietetycznego przez okres około 2 tygodni. W dzienniczku opiekun zapisuje, wszystko, co podaje psu. Prowadzenie dzienniczka jest zalecane również w trakcie stosowania diety eliminacyjnej. Zapewnia to stałe monitorowanie i weryfikowanie działania diety.
|
Dziennik dietetyczny |
|||||||
|
Dzień |
Data |
Podany pokarm |
Pobrany pokarm |
Inne dostępne produkty |
Objawy 0-5 pkt. |
Stolec 0-5 pkt. |
Inne obserwacje |
|
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. |
|
|
|
|
|
|
|
Stosowanie diety eliminacyjnej jest czasochłonne i wymaga dużego zaangażowania i cierpliwości ze strony właściciela psa.
Założenia diety eliminacyjnej
- Zupełnie nowe źródło białka i węglowodanów np. konina, ziemniaki
- Najlepiej stosować jeden rodzaj białka i jeden rodzaj węglowodanów
- Stosowanie komponentów o wysokiej strawności składników pokarmowych dla psów
- Stosowanie białka hydrolizowanego (fragmentacja białka do mniejszych peptydów, a tym samym zmniejszenie masy cząsteczkowej, obniża potencjał alergizujący)
- Stopniowe wprowadzanie diety przez około 3-5 dni
- Zakaz podawania smakołyków, resztek posiłków ludzkich i innych przekąsek
- Dietę stosuję się przez około 8-10 tygodni
Jeśli dieta eliminacyjna prowadzi do zmniejszenia objawów klinicznych, ponownie podaje się wcześniejszą karmę i obserwuje się czy świąd powraca. Pojawienie się objawów jest potwierdzeniem alergii pokarmowej. Bardziej dokładne jest diagnozowanie poszczególnych podejrzanych komponentów alergizujących. Niestety, wielu właścicieli psów nie godzi się na identyfikację wszystkich składników alergennych, z obawy o powracające uporczywe objawy alergii. W takich przypadkach dopuszcza się stosowanie diety eliminacyjnej, jako diety bytowej pod warunkiem zbilansowania wszystkich niezbędnych składników.
Brak terapeutycznego efektu zastosowania diety eliminacyjnej nie wyklucza istnienia alergii, a może wskazywać na przykład na niewłaściwe białko użyte w etapie eliminacji alergenu pokarmowego.
Przykładowa eliminacyjna dieta domowa
Samodzielnie przygotowywana karma może nie być wystarczająco zbilansowana, dlatego zaleca się uzupełniać ją między innymi o źródła wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (PUFA), wapnia i innych związków witaminowo-mineralnych
Obecnie dostępny jest na rynku szeroki wybór diet hipoalergicznych, zawierających nowe i oryginalne źródła składników pokarmowych. Niestety, istnieje wiele niejasności dotyczących ich rzeczywistego składu. Dlatego bardzo ważny jest dokładny wybór diety, co pozwoli uniknąć ewentualnych problemów. Jak się bowiem okazuje, niektóre z tych diet są hipoalergiczne jedynie z nazwy i mogą zawierać nawet 6 – 7 różnych źródeł białka, co jest sprzeczne z założeniami diety hipoalergicznej. Wiele diet hipoalergicznych zawiera mięso drobiowe lub jagnięcinę. Należy jednak mieć na względzie, iż są to dość często stosowane źródła białka i unikać ich wybierając dietę nie uczulającą. Diety przemysłowe mogą ponadto zawierać „zakamuflowane” alergeny, najczęściej w postaci dodatków paszowych
Przykładowy skład karm przemysłowych
- ryż, jagnięcina, wątroba jagnięca, mąka ryżowa, sproszkowana celuloza, olej roślinny, węglan wapnia, sól jodowana, chlorek potasu, fosforan wapnia, tlenek żelaza, tlenek cynku, tlenek manganu, węglan kobaltu, jodan wapnia, selenin sodu, D-aktywowany sterol zwierzęcy, witamina E, tiamina, niacyna, pantotenian wapnia, chlorowodorek pirydoksyny, ryboflawina, kwas foliowy, biotyna, witamina B12
- sieja, ryż, mąka ryżowa, tłuszcz zwierzęcy, sproszkowana celuloza, olej roślinny, węglan wapnia, sól jodowana, chlorek potasu, fosforan wapnia, tlenek żelaza, tlenek cynku, tlenek manganu, węglan kobaltu, jodan wapnia, selenin sodu, D-aktywowany sterol zwierzęcy, witamina E, niacyna, pantotenian wapnia, chlorowodorek pirydoksyny, ryboflawina, kwas foliowy, biotyna, witamina B12
|
Sposób żywienia |
Zalety |
Wady |
|
Dieta domowa |
– Dokładna kontrola składu podawanej karmy – Łatwość w dostosowaniu do indywidualnych potrzeb |
– Słabo zbilansowana dieta, szczególnie w przypadku młodych zwierząt – Możliwość wystąpienia zaburzeń pokarmowych, po szybkiej zmianie karmy – Ograniczony czas przechowywania – Pracochłonność w przygotowaniu – Dostępność niealergennych składników pokarmu i ich koszt (np. konina, dziczyzna,mięso z łosia, kangura, strusia) |
|
Karma przemysłowa |
– Zastosowanie mało dostępnych źródeł białek – Wysoka strawność białek dzięki zastosowaniu hydrolizatów – Nie trzeba wprowadzać karmy stopniowo ze względu na wysoką strawność białek – Wygoda stosowania – Dość dobrze zbilansowana dieta (możliwość stosowania w okresie wzrostu zwierząt) – Dłuższy czas przechowywania po otwarciu – Dostępność na rynku |
– Niektóre dodatki paszowe mogą działać uczulająco – Wysoka cena – Mogą zawierać nawet 6 – 7 różnych źródeł białka, co jest sprzeczne z założeniami diety hipoalergicznej – Wiele diet hipoalergicznych zawiera mięso drobiowe lub jagnięcinę |
Pomimo wielu zalet stosowania karm przemysłowych hipoalergicznych, zdaniem niektórych autorów dieta przygotowana domowym sposobem jest skuteczniejsza w prawidłowym diagnozowaniu alergii pokarmowej.
dr Olga Lasek
Trudna sprawa- alergia pokarmowa
- 12 września 2013
- admin
- 0 Comments
Liczba przypadków alergii pokarmowych u psów ciągle wzrasta. Świadczą o tym, chociażby liczne zapytania czytelników dogosfery dotyczące karmienia psów z alergią. Szacuje się, że alergie pokarmowe stanowią 1% wszystkich dermatoz (chorób skórnych) oraz jednocześnie 10% wszystkich przypadków alergii. Najczęstszymi przyczynami alergii u psów są pchły (jad), roztocza, pyłki i alergeny pokarmowe.
Definicja alergii pokarmowej
Ale czym jest alergia pokarmowa? Jest reakcją organizmu, dokładniej układu odpornościowego na składnik pokarmu. Jednym z ważniejszych czynników sprzyjających rozwojowi choroby alergicznej jest uszkodzenie „bariery jelitowej”, najczęściej przez wirusy i bakterie, antybiotyki, pasożyty. Przedostanie się antygenu z przewodu pokarmowego do krwi powoduje powstanie swoistych przeciwciał IgE.
Objawy alergii pokarmowej
Objawy alergii pokarmowej podobne są do tych, które wywoływane są również przez inne choroby. Ponadto system immunologiczny przewodu pokarmowego może reagować w różny sposób. Dlatego alergia pokarmowa jest schorzeniem trudnym do zdiagnozowania.
U psów objawami alergii pokarmowej są zazwyczaj objawy skórne, rzadziej pokarmowe.
Objawy kliniczne
- Świąd pojawiający się 4 – 24 godziny po jedzeniu.
- Bąble pokrzywkowe zlokalizowane na głowie, w okolicach fafli, powiek, u nasady uszu lub obejmujące całą powierzchnię ciała.
- Zmiany wtórne, będące skutkiem reakcji zwierzęcia na świąd – nadżerki, strupy, przebarwienia, otarcia
- Zaburzenia żołądkowo jelitowe, występują rzadko- wymioty, biegunki, częste oddawanie kału
- Wstrząs anafilaktyczny, w skrajnych przypadkach, niezwykle rzadki, objawiający się zatrzymaniem krwi w żyle wrotnej wątroby. U psów nie występują duszności jak w przypadku ludzi
Czynnikami, które zwiększają ryzyko wystąpienia alergii pokarmowej mogą być niewydolność trzustki i wszystkie czynniki, które wpływają na wzrost przepuszczalności błony śluzowej przewodu pokarmowego.
Najbardziej alergenne składniki
Alergenami pokarmowymi są rożne substancje, które posiadają zdolność wnikania do organizmu przez błonę śluzową przewodu pokarmowego. Najczęściej są to białka o dużej masie cząsteczkowej, ale mogą być nimi również białka drobnocząsteczkowe. Z reguły alergeny nie tracą swoich właściwości po ich ogrzaniu, są oporne na działanie enzymów proteolitycznych w przewodzie pokarmowym, co obniża szybkość ich trawienia i sprzyja wchłanianiu w formie niezmienionej lub mało zmienionej.
Najbardziej alergenne składniki diety psa
- wołowina – czynnikiem uczulającym jest albumina bydlęca i bydlęce IgG,
- mleko – czynnikiem uczulającym jest β-laktoglobulina, α-laktoalbumina, albumina surowicy bydlęcej oraz kazeina i laktoza
- jaja – bardziej uczula białko niż żółtko, czynnikiem uczulającym jest owoalbumina, owomukoid, konalbumina, lizozym i owomucyna
- ryby – najczęściej dorsz i tuńczyk, mogą być bezpośrednim źródłem histaminy,
- soja – czynnikiem uczulającym jest glicynia, globulina zawierająca inhibitor trypsyny
- zboże – czynnikiem uczulającym są albuminy, globuliny i białka glutenowe – gliadyna, gluteina.
- drób – czynnikiem uczulającym jest albumina
- ryż (czynnikiem uczulającym jest alergen o masie cząsteczkowej 16 kDa – są to albuminy należące do grupy inhibitorów amylazy i trypsyny)
- ziemniaki, pomidory – czynnikiem uczulającym są glikoproteidy
Badania naukowe potwierdziły powyższe informacje i wykazały, że do najczęstszych alergenów u psów należą: wołowina (48%) i mleko (50%), poza tym jaja (48%), kukurydza (33%), ryż (32%), mięso królika (30%), soja (28%), drób (28%) oraz jagnięcina (16%). Ponadto 35-48% zwierząt jest uczulonych na więcej niż jeden składnik diety
Predyspozycje występowania alergii pokarmowej
Alergia pokarmowa u psów nie zależy od płci, wieku ani rasy.
Objawy alergii mogą wystąpić od 4 miesiąca życia do 14 lat. Niemniej jednak, obecność zmian skórnych z towarzyszącym świądem u psów poniżej 6 miesiąca życia, sugeruje występowanie alergii pokarmowej. Chociaż zwykle alergia pokarmowa występuje u młodych zwierząt, najwięcej przypadków obserwowanych jest między 4 a 5 rokiem życia. Dodatkowo prawdopodobieństwo wystąpienia alergii u psów znacznie wzrasta przy żywieniu go tą samą karmą przez dłuższy czas (ok. 2 lata).
Różne źródła wymieniają niektóre rasy jako te, u których choroba ta występuje częściej i są one bardziej narażone na alergię pokarmową. Są to: dog argentyński, labrador retriever, shar-pei, bokser, owczarek niemiecki, West high land white terier, cairn terrier, cocker spaniel, springer spaniel, golden retriever, owczarek szkocki, sznaucer miniaturowy
Diagnozowanie alergii pokarmowej
Prawidłowa diagnoza alergii pokarmowej zależy przede wszystkim od przeprowadzenia szczegółowego wywiadu żywieniowego, obejmującego wszystkie podawane psu produkty: karmy, przekąski, nagrody, gryzaki, poszczególne składniki diety przygotowywanej w domu, leki doustne, dostęp psa do innych pokarmów takich jak jedzenie ludzkie, a także karmy innego zwierzęcia obecnego w domu, a nawet uwzględnienie materiałów, z jakich wyprodukowane są zabawki i miski, z których korzysta zwierzę.
Dieta eliminacyjna oraz wykonanie próby prowokacyjnej z tym składnikiem diety, który wytypowano jako przyczynę objawów, uznawane jest za jedyną wiarygodną metodę rozpoznawania alergii pokarmowej. Jednakże w rozpoznaniu przyczyny choroby mogą pomóc także badania laboratoryjne takie jak:
- ocena rozmazu krwi (eozynofilia),
- biopsja skóry (naciek eozynofilny, bazofilny i limfocytarny),
- testy na IgE (ang. RAST – radioalergosorbent, ELISA – enzyme-linked immunosorbent assay)
Medycynie weterynaryjnej nie są dokładnie znane właściwości alergenów pokarmowych, co jest problemem w diagnozowaniu choroby. Poniższe wskazówki mogą posłużyć do uzasadnionego podejrzenia psa o alergię pokarmową
- Choroba skóry przebiegająca ze świądem po wykluczeniu pasożytów
- Wiek poniżej 1 roku
- Uogólniona pokrzywka
- Zapalenie ucha zewnętrznego
- Równoczesne zaburzenia żołądkowo-jelitowe
- Nawroty choroby po leczeniu kortykosterydami
- Nawracające objawy, przewlekły charakter zmian
- U psów pyodermia powierzchowna (zgorzelinowe zapalenie skóry)
- Zwykle tylko jedno zwierzę dotknięte chorobą
- Potwierdzenie rozpoznania dietą eliminacyjną
Leczenie alergii
Niestety nie ma skutecznego lekarstwa na alergię pokarmową. Jedyne co możemy zrobić to eliminować z diety psa produkty, które go uczulają i unikać składników z grupy wysokiego ryzyka uczulającego oraz dokładnie kontrolować co nasz pies je.
dr Olga Lasek
Jak wyliczyć zawartość energii metabolicznej w karmie dla psów?
- 27 sierpnia 2013
- admin
- 0 Comments
Obliczanie energii metabolicznej według równań
I. Równanie Atwatera (karmy wysokiej jakości- np. mięso, ryby)
EM (kcal / 100 g) = 4,0 x % BO + 9,0 x % TS + 4,0 x % BNW (NRC, 2006)
Gdzie BO- białko ogólne; TS- tłuszcz surowy, BNW- związki bezazotowe wyciągowe
Przykład
Wyliczenie EM kcal/ 100 g piersi z kurczaka bez skóry dla psów
(zawartość składników odczytanych z tabel: BO= 21,5; TS= 1,3; BNW= 0)
EM = 4,0 x 21,5 + 9,0 x 1,3 = 86+11,7 = 97,7 kcal / 100 g
II. Zmodyfikowany czynnik Atwatera (strawność TS- 90%, BO- 80%) => NRC, 1985
EM (kcal / 100 g) = 3,5 · % BO + 8,5 · % TS + 3,5 · % BNW (AAFCO, 2008)
Gdzie BO- białko ogólne; TS- tłuszcz surowy, BNW- związki bezazotowe wyciągowe
Przykład
Wyliczenie EM kcal/ 100 g piersi z kurczaka bez skóry dla psów
(zawartość składników odczytanych z tabel: BO= 21,5; TS= 1,3; BNW= 0)
EM = 3,5 x 21,5 + 8,5 x 1,3 = 75,25+11,05 = 86,3 kcal / 100 g
III. Według zaleceń F.E.D.I.A.F. (wykorzystujących równania z NRC, 2006)
Wykluczone komponenty: pasze płynne np. mleko, krew, pasze zawierające więcej niż 8% włókna surowego
1. Obliczenie EB
EB (kcal/100g) = 5,7 x % BO + 9,4 x % TS + 4,1 x (% BNW + % WS)
Gdzie BO- białko ogólne; TS- tłuszcz surowy, BNW- bezazotowe związki wyciągowe, WS – włókno surowe
2. Obliczenie współczynników strawności energii (Ws E%)
Psy Koty
Ws E % = 91,2 – (1,43 x % WS w SM) Ws E % = 87,9 – (0,88 x % WS w SM)
Gdzie WS w SM- zawartość włókna surowego w suchej masie (w 100% suchej masy)
3. Obliczenie energii strawnej ES
ES (kcal) = EB (kcal) x Ws E / 100
4. Obliczenie energii metabolicznej EM
Psy Koty
EM kcal = ES kcal – (1,04 x g BO) EM kcal = ES kcal – (0,77 x g BO)
Przykład 1
Wyliczenie EM kcal/ 100 g piersi z kurczaka bez skóry dla psów
(zawartość składników odczytanych z tabel: BO= 21,5; TS= 1,3; BNW= 0)
- EB (kcal/100g) = 5,7 x 21,5% + 9,4 x 1,3% + 4,1 x (0) = 122,55 + 12,22 = 134,77
- WsE = 91,2 – (1,43 x % WS w SM)= 91,2 (brak włókna surowego w mięsie)
- ES (kcal/ 100 g) = EB x Ws E / 100 = 134,77 x 91,2 / 100 = 122,91
- EM (kcal/ 100 g) = ES – (1,04 x g BO) = 122,91 – (1,04 x 215) = 100,55 kcal / 100 g
Przykład 2
Wyliczenie EM kcal/ 100 g ziemniaków gotowanych dla psów
(zawartość składników odczytanych z tabel: BO= 2,1; TS= 0,1; BNW= 23,4; WS= 1,1)
- EB (kcal/ 100 g) = 5,7 x 2,1% + 9,4 x 0,1% + 4,1 x (23,4 + 1,1) = 113,36
- WsE = 91,2 – (1,43 x % WS w SM)= 91,2 – (1,43 x 3,93) = 91,2-5,62= 85,58
Przykład przeliczenia zawartości włókna surowego na 100 % suchej masy
1,1 g— 28 % suchej masy
X — 100 % suchej masy (SM)
X = 3,93 g
- ES (kcal/ 100 g) = EB x Ws E / 100 = 113,36 x 85,58 / 100 = 97,01
- EM (kcal/ 100 g) = ES – (1,04 x g BO) = 97,01 – (1,04 x 2,1) = 94,83 kcal / 100 g
dr inż. Olga Lasek
Jak szybko nauczyć szczeniaka czystości?
- 08 sierpnia 2013
- admin
- 0 Comments
Mamy nareszcie wymarzonego szczeniaczka – w domu ogromna radość! Co za cudeńko; słodkie, nieporadne, wzruszające, rozczulające. Tylko pieścić, głaskać, nosić na rękach i przemawiać czule. Ale nagle okazuje się że nasza maskotka nasiusiała nam na dywan…
Za pierwszym razem jakoś to zniesiemy, wytłumaczymy sobie że przecież takie maleństwo musi gdzieś to zrobić, nie wie że dywan do tego nie służy itp. Jednak poczekajcie, niech to się zdarzy drugi, trzeci, czwarty, ósmy raz, wtedy cała wyrozumiałość gdzieś się ulotni i w zależności od osobniczej tolerancji na stres, wcześniej lub później zaczniecie reagować coraz bardziej nerwowo. I słusznie, dywan to nie psia toaleta, dlatego należy go USUNĄĆ zanim szczeniak pojawi się w domu. Psie dzieciaki bardzo lubią siusiać na dywanie, wtedy przecież nie moczą się łapki. Tak więc usuwając wcześniej dywan zaoszczędzicie zupełnie niepotrzebnego stresu i sobie i maleństwu.
Jako odpowiedzialni opiekunowie z pewnością wiecie, że przez pierwsze trzy miesiące życia Wasz szczeniak nie będzie opuszczał mieszkania, ze względu na ryzyko zarażenia wieloma niebezpiecznymi chorobami, dlatego im staranniej przeprowadzicie naukę czystości tym krócej ona potrwa.
Najlepiej poszerzając rodzinę o takiego malucha wziąć po prostu kilkanaście dni urlopu. Opłaci się na pewno. Będziecie go mieli cały czas „na oku”, a to da Wam możliwość odpowiednio szybkiego reagowania za każdym razem gdy zajdzie potrzeba i dotyczy to nie tylko nauki czystości. Wasze maleństwo zostało przecież nagle zabrane od mamy i rodzeństwa więc tęskni, czuje się niesamowicie zagubione i samotne, pomyślcie o tym. Teraz Wy musicie zastąpić mu rodzinę: ciepło i pieszczoty mamy, zabawy z innymi maluchami, nauczyć nawiązywania więzi i wielu, wielu innych rzeczy. Wasz szczeniaczek to po prostu małe, bezbronne dziecko – nie zostawilibyście przecież malutkiego dziecka samego kiedy idziecie do pracy?
Wracając do nauki czystości; znajdujecie spokojny kąt i rozkładacie tam gazety. Kiedy zauważycie że maluch zaczyna intensywnie obwąchiwać podłogę, lub kręcić się w kółko łapiecie go i błyskawicznie przenosicie na gazety. Po wszystkim bardzo wyraźnie wychwalacie, głaszczecie, a przede wszystkim nagradzacie pysznym kąskiem (naturalnie nie szyneczką ani kiełbaską, a specjalnym smaczkiem dla szczeniąt).
Taka metoda sprawi, że Wasz szczeniak bardzo szybko i bezstresowo nauczy się gdzie trzeba się załatwiać i co ważne, będzie miał same pozytywne związane z tym skojarzenia.
Pamiętajcie żeby nagradzać i chwalić za każdym razem, niezależnie od tego czy maluszek poszedł siusiać na gazety sam, czy musieliście go tam przenieść. To bardzo przyspieszy naukę. Może się zdarzyć że nie zdąży, lub zapomni, wtedy absolutnie nie wolno go karcić, a tym bardziej karać. Trzeba go nawet po fakcie, spokojnie przenieść w wyznaczone miejsce i tłumaczyć jak małemu dziecku czego od niego oczekujecie. Jeśli go skarcicie, osiągniecie tyle, że prawdopodobnie ze strachu zacznie załatwiać się za kanapą lub szafą, a tego chyba nie chcecie?
Tym samym sposobem nauczycie go na późniejszym etapie załatwiania się poza domem. Jednak czasem wymagać to będzie większej cierpliwości, bo początkowo szczeniak może czuć się zagrożony; może bać się hałasu, innych psów, ludzi i ogólnie nowych, nieznanych warunków. Dlatego znajdźcie mu ustronne, spokojne miejsce, unikniecie wtedy sytuacji kiedy to Wasza psia pociecha załatwi się zaraz PO powrocie ze spaceru, bo tylko w domu będzie się czuć na tyle bezpiecznie.
Nauka czystości zajmuje średnio kilkanaście dni jeśli jest prowadzona w sposób ciągły, pod stałym nadzorem opiekuna. Jeśli opiekun nie poświęci jej wystarczającej uwagi, może się bardzo wydłużyć, dostarczając wielu nieprzyjemnych wrażeń i jemu i szczeniakowi, dlatego w dobrze pojętym interesie wszystkich zainteresowanych prosimy – w pierwszym okresie Waszego wspólnego życia zostańcie ze szczeniusiem w domu. W rezultacie nie tylko unikniecie zanieczyszczenia mieszkania czy zniszczenia ulubionych butów, zyskacie dużo więcej; cudowną, niepowtarzalna, harmonijną więź ze zwierzęciem na wiele lat.
Zespół dogosfera.pl
