Author Archives: admin
Pies na emeryturze- starość nie radość…
- 06 listopada 2013
- admin
- 0 Comments
Starzenie się jest słabo poznanym procesem biologicznym, który charakteryzuje się postępującymi, nieodwracalnymi zmianami w komórkach organizmu. Chociaż wiele narządów zachowuje właściwą wydolność funkcjonalną do późnego wieku, to w okresie od młodości do starości obserwuje się zmniejszenie się ich rezerwy czynnościowej. Nawet w przypadku niedużego obciążenia lub działania stresu, czynność narządów może być zaburzona. Sformułowanie definicji procesu starzenia napotyka na trudności, gdyż nie została poznana jego pierwotna przyczyna. Istnieje niewiele dziedzin biologii, w których tak wiele badań przyniosło tak niewielkie rezultaty poznawcze, jak właśnie w przypadku badań istoty starzenia. W obecnym stanie wiedzy najtrafniejsza wydaje się definicja opisowa podana przez Comforta, która ujmuje starzenie jako proces fizjologiczny ostatniego okresu życia, w którym stopniowo zmniejsza się zdolność utrzymania homeostazy organizmu wraz ze zwiększającym się prawdopodobieństwem śmierci.
Istnieje wiele teorii i hipotez podejmujących próbę wytłumaczenia istoty mechanizmu starzenia się:
1. Teoria uszkodzeń przypadkowych; ujmuje starzenie jako wynik zdarzeń przypadkowych, choć nieuniknionych, w rezultacie których występują nieodwracalne uszkodzenia i zmiany w komórkach z następczym wyczerpywaniem się możliwości utrzymania się homeostazy komórek i tkanek w warunkach obciążeń środowiskowych
2. Teoria błędów Orgela; to przykład hipotezy dotyczącej genetycznych, a jednocześnie przypadkowych przyczyn starzenia się. Według niej podczas aktywności komórki pojawiają się błędy syntezy białka. Zakłada ona możliwość narastania samorodnych mutacji w miarę trwania procesów biologicznych w komórce. Zjawisko to może tłumaczyć wiele zmian typowych dla starości, takich jak zmiany metabolizmu cholesterolu, węglowodanów czy też zmian w układzie immunologicznym.
3. Teoria wiązań krzyżowych; uwypukla rolę tworzenia wiązań krzyżowych między makrocząsteczkami ustrojowymi. Fizyczne przeobrażenia międzycząsteczkowe, wynikające z połączenia ich sztywnymi mostkami w duże agregaty, czynią z nich słabo ruchome i źle funkcjonujące struktury. Przykładem tych zmian może być zwiększenie się wiązań krzyżowych kolagenu. W wyniku tego tkanki bogate w kolagen (tkanka łączna) stają się mniej elastyczne i przepuszczalne. Proces ten wywołuje niekorzystne zmiany stwardnieniowe zaburzające czynność wielu narządów.
4. Teoria wolnych rodników; teoria ta rozważa możliwość wywołania starzenia się przez uszkodzenie komórek tymi czynnymi grupami. Uszkodzenia te kumulujące się w miarę upływu czasu, wywołują stopniowe zaburzenia w czynności komórek. Zgodnie z ta teorią antyoksydanty byłyby substancjami ograniczającymi rozwój zmian starczych lub chroniącymi od niektórych zmian patologicznych w starości. Antyoksydantów należy szukać w pożywieniu bogatym w popularne antyoksydanty jak: wit. E i wit. C. Pierwiastki jak: selen, cynk, miedź, mangan, wspomagają dobroczynne działanie antyoksydantów.
5. Teoria o podłożu immunologicznym. W wyniku zaburzeń immunologicznych organizm staje się mniej odporny na zakażenia bakteryjne i wirusowe, jest podatny na rozwój nowotworów. Teoria programowego starzenia się oparta jest na klasycznym doświadczeniu Hayflicka, obejmującego obserwację liczby podziałów fibroblastów, różna ich ilość dla poszczególnych gatunków zwierząt sugeruje istnienie genetycznego „zegara biologicznego” wyznaczającego czas trwania życia. Wyniki tego doświadczenia podano w poniższej tabeli:
Czas życia fibroblastów płodowych w hodowli in vitro
|
Gatunek
|
Zakres liczby podwojeń
|
Genetycznie zaprogramowana długość życia dla gatunku
|
|
Żółw Galapagos
Człowiek
Norka
Pies
Kura
Mysz
|
90-125
40-60
30-34
20-39
15-35
14-28
|
175
110
10
27
30
3,5
|
Według tej teorii każdy gatunek ma przewidzianą dla niego charakterystykę zmian starczych. Po wypełnieniu funkcji rozrodczych ustrój wchodzi w określony przez ewolucję okres starzenia się.
6. Koncepcja wychodzenia poza program: zakłada, że każda komórka zaopatrzona jest w konkretną ilość materiału genetycznego. Gdy zaczyna się starzeć, oznacza to, że materiał genetyczny zużywa się i komórki powoli zamierają.
Gerontolodzy są niemal zgodni, że nie istnieje jedna prosta przyczyna starzenia się. Niemniej na podstawie przeprowadzanych badań molekularnych, uwarunkowań gatunkowych i długości życia, wydaje się, że teorie genetyczne, w tym uwzględniające obecność programu starzenia się, mają głębsze uzasadnienie. Jednakże na wiele podstawowych objawów starzenia się wskazują przyczyny poza genetyczne, wskazuje na nie odmienna dynamika starzenia w obrębie jednego gatunku. Badacze sądzą, że wiele zmian patologicznych towarzyszących fizjologicznemu procesowi starzenia jest wynikiem działania właśnie pozagenetycznych przyczyn.
Badania laboratoryjne i kliniczne wskazują na początki zmian związanych z procesem starzenia się u psów występują w wieku 5-7 lat. Zmiany te można zaobserwować we wszystkich układach i sferach życia zwierzęcia, a z wiekiem mogą przechodzić w stadium chorobowe:
|
Wyszczególnienie |
Zmiany
|
Zapobieganie |
|
aktywność fizyczna |
Zmniejszenie aktywności- brak chęci do skoków i zabaw Wolniejsza reakcja i mniejsze zainteresowaniem otoczeniem Przyspieszenie naturalnego procesu zwiotczenia mięśni brzucha Obserwuje się obniżenie i zwisanie brzucha U suk, które miały szczeniaki, pojawiają się obwisłe sutki
|
Odpowiednio zbilansowana dieta- zapotrzebowanie energetyczne psa powyżej 7-mego roku życia zmniejsza się o ok. 20%, przy jednoczesnym zwiększeniu o 20% koncentracji składników mineralnych i witamin |
|
sposób poruszania się |
Sztywny chód spowodowany stanami zapalnymi kości i stawów (osteoarthritis), zmniejszającej się masy i siły mięśni, demineralizacji kości. Po przebudzeniu pies wolno wstaje i długo przeciąga się, zanim zacznie normalnie się poruszać. Typowym objawem osteoarthritis jest zaprzestanie podnoszenia przez samca nogi w czasie oddawania moczu.
|
Fizykoterapia połączona z dbaniem o odpowiednio zbilansowaną dietę która zapewni psu utrzymanie stałej i odpowiedniej dla wieku i rasy masy ciała, co może zapobiec dodatkowemu obciążeniu stawów. Stosowanie dodatków mineralnych pod kontrolą weterynarza- ich nadmiar może być równie niebezpieczny jak niedobór |
|
koncentracja uwagi |
Pies w niedostateczny sposób koncentruje uwagę na poleceniach właściciela wynika to z osłabienie słuchu i zaburzenia przewodzenia impulsów nerwowych
|
|
|
rozkład snu |
Powraca do rozkładu dobowego charakterystycznego dla szczeniaka tzn. krótkie powtarzające się cykle spania, jedzenia i aktywności, również w nocy
|
Podanie ostatniej porcji karmy późnym wieczorem ogranicza nocną aktywność seniora |
|
zdolność adaptacji |
Trudniejsze dostosowanie do zmian w diecie i otoczeniu Wymioty w czasie jazdy samochodem, wymioty kwaśną treścią żołądka, w którym nie ma pożywienia
|
Unikanie zmian w dawce pokarmowej, stosowanie karm przemysłowych suchych |
|
jakość sierści i skóry |
Siwizna pojawia się w wokół pyska, sierść staje się szorstka i traci połysk Włosy staja się bardziej suche, cieńsze i pojawiają się wyłysienia Na skórze pojawiają się krostki, brodawkowate twory. Zwykle są to łagodne nowotwory gruczołów łojowych skóry, które nie spełniają już swoich pierwotnych funkcji i trzeba uważać aby ich nie uszkodzić.
|
Objawy te może w niewielkim stopniu opóźnić odpowiednio zbilansowaną dieta, zawierająca odpowiednią ilość NNKT, którą zapewnia dodatek do karmy oleju roślinnego (lnianego) i świeżego żółtka |
|
wydalanie moczu |
Zwiększa się ilość i częstotliwość oddawanego moczu, Zwiększa się ilość wypijanej wody, co może być związane z rozwijaniem się cukrzycy, ale najczęściej jest wynikiem fizjologicznego dostosowywania się do powolnej utraty wydolności nerek. |
Kontrola poziom glukozy we krwi psa Zapewnienie stałego dostępu do świeżej wody |
|
układ pokarmowy |
Zmniejszenie się objętości i kwasowości soku żołądkowego Zmniejszona produkcja enzymów trawiennych Pogorszenie perystaltyki przewodu pokarmowego Zmniejszone wchłanianie składników pokarmowych skłonności do zaparć i wzdęć, |
Bezwzględne przestrzeganie diety o stałym składzie jakościowym i ilościowym Dzienną dawkę zaleca się dzielić na trzy, a nawet cztery, czy pięć posiłków, Zapewnienie psu jak największą ilość umiarkowanego ruchu |
|
wzrok |
Powstanie siwej lub niebieskawej mgiełki na gałce ocznej, co jest procesem naturalnym i pomimo, że obejmuje soczewkę oka nie jest rozpoznawana jako katarakta Zjawisko to można określić jako stwardnienie soczewki, rzadko ograniczające widzenie, choć zmniejszające zdolności dostosowawcze widzenia przy słabym świetle
|
Zalecany dodatek witaminy A. Bierze ona udział w procesach widzenia oraz w regulacji błon komórkowych. Zdolność przetwarzania B- karotenu w witaminę A słabnie z wiekiem |
|
węch i smak |
Zmniejsza się, zdolność wyczuwania smaku (ubytek liczby i wrażliwości kubków smakowych) i zapachu karmy Pojawiają się schorzenia dziąseł i zębów co wpływa na obniżenie apetytu psa. Pies starszy spożywa karmę wolniej.
|
Aby zwiększyć smakowitość posiłku zaleca się go podgrzać |
|
wrażliwość na zmiany temperatury |
Podczas zimnych i wilgotnych dni pies nie chce przebywać zbyt długo na powietrzu W dni upalne pies nawet po niewielkim wysiłku ciężko dyszy, oddycha z otwartym pyskiem szczególnie przy wyższej wilgotności powietrza Pies zaczyna odczuwać dyskomfort fizyczny przy temperaturze powyżej 20 oC
|
|
|
rozród |
suki powyżej 8-mego roku życia nie powinny być kryte- powiększająca się podczas ciąży macica uciska na narządy jamy brzusznej, także żołądek i jelita co obniża trawienie i perystaltykę jelit i pracę płuc. Mogą ujawnić się ukryte dotąd schorzenia serca lub płuc i spowodować zagrożenie życia. Aktywność płciowa samców może trwać do późnego wieku, jednak należy pamiętać, że akt kopulacji powoduje znaczne obciążanie stawów, szczególnie biodrowych.
|
Kastracja, jeśli nie została dokonana w młodości nie jest wskazana, ponieważ prowadzi do gwałtownie postępującej otyłości, depresji i fizycznej feminizacji (jedynym wskazaniem do tego zabiegu w starszym wieku jest pojawienie się nowotworów w okolicy odbytu, narządów płciowych, prostaty). |
Psie społeczeństwo podobnie jak ludzkie „starzeje się”. Obecnie obserwuje się wzrost populacji psów starych. Psy stare wymagają szczególnej opieki. Postępujące zmiany w organizmie psa związane ze starzeniem się wymagają szczególnego postępowania dietetycznego.
dr O. Lasek
Opinia specjalistki o karmach Wolfsblut
- 26 października 2013
- admin
- 0 Comments
Żywienie psów chorych w pigułce
- 22 października 2013
- admin
- 0 Comments
Dietetyka różni się od żywienia zdrowych zwierząt, gdyż musi być dostosowana do szczególnego stanu organizmu. Jest to więc forma żywienia, które uwzględnia istniejący lub przewidywany, a odmienny od normalnego przebieg przemiany materii chorego zwierzęcia. Tym samym wspomaga organizm i ułatwia powrót do zdrowia. Już z tego wynika ogromne znaczenie właściwej diety. Częstokroć intensywne leczenie, czasochłonne i kosztowne operacje lub zabiegi nie przynoszą oczekiwanego efektu tylko dlatego, że nie dokonano niezbędnych zmian w sposobie żywienia. Tak więc pozytywnych skutków leczenia i łatwiejszego powrotu do zdrowia można oczekiwać tylko wtedy, gdy zwierzę przez odpowiednie żywienie będzie otrzymywało wszystko to, co jest niezbędne w związku ze zwiększonym zapotrzebowaniem organizmu w czasie choroby. W poniższej tabeli przedstawiono wybrane choroby psów oraz sposób dietetycznego postępowania w przypadku wystąpienia choroby
|
Choroba |
Zalecana dieta |
|
Otyłość |
Karmy komercyjne o niskiej zawartości energii, tłuszczu, oraz wysokiej zawartości włókna (celuloza, hemiceluloza, pektyny, fruktooligosacharydy). Karmy te zawierają odpowiednią ilość wysokowartościowego białka Dodatki: związki mineralne i witaminy, L- karnityna. |
|
Cukrzyca |
Ilość i skład pokarmu powinny być stałe, brak w diecie węglowodanów prostych na rzecz węglowodanów złożonych (skrobia) oraz włókna rozpuszczalnego. Ograniczona zawartość tłuszczu. Dzienną dawkę pokarmu trzeba podzielić na 3-4 posiłki, podawane o stałych porach. |
|
Brak apetytu |
Diety o wysokiej strawności, smakowite, z dużym udziałem witamin i mikroelementów. Powinny zapewnić wystarczającą ilość niezbędnych składników już przy pobieraniu niewielkich ilości pokarmu. Smakowitość posiłku może poprawić jego podgrzewanie, podawanie częściej mniejszych ilości lub dodawanie substancji poprawiających smak (dodatek tłuszczu, sos pomidorowy, sok z tuńczyka, jogurt, twaróg tłusty) |
|
Alergie |
Diety zawierające alternatywne źródło białka, możliwie jak najmniej komponentów w dawce, zminimalizowana zawartość dodatków paszowych |
|
Niewydolność nerek |
Diety z optymalną zawartością białka wysokiej jakości oraz odpowiednia ilości energii ze źródeł niebiałkowych, zwłaszcza tłuszczu (NNKT n-3). Karmy zawierające włókno rozpuszczalne (FOS- cykoria, pulpa buraczana). Obniżona zawartość fosforu |
|
Kamienie moczowe |
Kamienie amonowe, magnezowe i fosforanowe ograniczane w diecie owoce i warzywa diety z obniżoną zawartością fosforu i magnezu, ze zwiększoną zawartością NaCl Kamienie moczanowe ograniczane w diecie produkty pochodzenia zwierzęcego, np. mięso, podroby- dieta uboga w puryny Kamienie szczawianowe ograniczane w diecie owoce i warzywa, zmniejszony poziom białka w dawce |
|
Niewydolność serca |
Diety z małą zawartością sodu, prawidłowo zbilansowane białko. Karmy smakowite, podawane w kilku porcjach. Dodatki: potas, magnez, tauryna, L- karnityna, witaminy z grupy B, przeciwutleniacze, niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (n-3) |
|
Choroby wątroby |
Dieta o wysokiej strawności, uboga w tłuszcz, z umiarkowaną zawartością soli, wysokowartościowym białkiem w ograniczonej ilości, niewielką zawartością sodu. Dodatki: witaminy z grupy B, Ca 3-4 posiłki nie obciążają wątroby. |
|
Choroby trzustki |
Duża zawartość białka ale mała tłuszczu oraz włókna. Dodatki: mineralno- witaminowe, ewentualnie enzymy paszowe. Porcje powinny być większe niż dla zdrowego psa, ponieważ organizm źle przyswaja pokarm. Dzienną dawkę należy podzielić na 3-4 posiłki. |
|
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe, biegunka |
Składniki pokarmowe o wysokiej strawności, w określonych sytuacjach. Dopuszczalna jednodniowa głodówka, a następnie wprowadzanie lekkostrawnych i łatwo przyswajalnych produktów (ryż + mięso cielęce lub z kurczaka) w niewielkich porcjach co 4 godz. przez 2 dni. Kontrola spożycia wody i/ lub elektrolitów |
|
Zaparcia |
Specjalne diety raczej nie występują. Przydatne są diety stosowane przy otyłości, które ze względu na wysoką zawartość włókna (nierozpuszczalnego) przyspieszają pasaż treści pokarmowej przez przewód pokarmowy. Dodatki: olej rybi lub z lnu |
dr O. Lasek
Słodkie życie… ale nie z cukrzycą
- 16 października 2013
- admin
- 0 Comments
Cukrzyca to jedna z najczęściej występujących chorób endokrynologicznych u psów. W przeciągu kilku ostatnich lat częstość jej występowania wzrosła, co może wiązać się z coraz powszechniejszym występowaniem czynników ryzyka, a zwłaszcza otyłości. W przebiegu tej choroby dochodzi do hiperglikemii, będącej wynikiem zaburzeń w sekrecji insuliny oraz zaburzeń w jej działaniu.
Rodzaje cukrzycy
- Typ I (cukrzyca insulinozależna) – związana jest z brakiem insuliny na skutek uszkodzenia komórek beta wysp trzustki. Stężenie insuliny w surowicy nie wzrasta w wyniku wzrostu stężenia glukozy we krwi. Leczenie wymaga stałego podawania egzogennej insuliny. Postać ta spotykana jest najczęściej u psów, rzadziej u kotów i odpowiada cukrzycy młodzieńczej u ludzi.
- Typ II (cukrzyca insulinoniezależna) – stanowi ona najczęstszą postać cukrzycy u kotów, głównie starszych i otyłych (podobnie jak ma to miejsce u ludzi). Polega na upośledzonym wydzielaniu insuliny oraz niewrażliwości na insulinę tkanek docelowych.
- Typ III (cukrzyca wtórna) – powstaje w następstwie choroby podstawowej (przewlekłe zapalenie trzustki, nowotwory trzustki, schorzenia endokrynologiczne, czynniki będące skutkiem leczenia innych chorób), która może prowadzić do zmniejszonego wydzielania insuliny lub jej upośledzonego działania.
Czynniki ryzyka
| Czynnik ryzyka | Psy | Koty |
| Wiek | najczęściej pomiędzy 7-9 rokiem życia | najczęściej pomiędzy 6-8 rokiem życia |
| Płeć | podatne na rozwój cukrzycy są samice (2-krotnie częściej) | bardziej narażone są samce |
| Rasa | rasy wysokiego ryzyka: keeshound, puli, cairn terier, pinczer miniaturowy, pudel, jamnik, sznaucer miniaturowy | koty burmańskie |
| Otyłość | U psów otyłych z czasem rozwija się tzw. „insulinooporność- komórki organizmu stają się mniej wrażliwe na insulinę | główny czynnik zmniejszenie wrażliwości komórek docelowych na insulinę wrażliwość spada o 50% |
Główne objawy cukrzycy
Wśród objawów najczęściej zauważanych znajdują się:
– wielomocz (poliuria – PU),
– wzmożone pragnienie (polidypsja – PD),
– spadek masy ciała w przeciągu kilku tygodni, mimo wzmożonego apetytu (polifagii)
– osłabienie,
– częste infekcje dróg moczowych,
– zaćma,
– letarg.
– Czasami można także zauważyć zmniejszoną aktywność ruchową.
Za wiodące objawy cukrzycy uważa się poliurię, polidypsję oraz utratę masy ciała.
Dieta- jeden z najważniejszych elementów terapii
W przypadku cukrzycy dieta często decyduje o powodzeniu całego leczenia. Podstawowym założeniem diety jest unikanie w niej cukrów prostych, natomiast stały poziom glukozy we krwi uzyskuje się poprzez odpowiedni skład diety i skorelowanie czasu podania posiłków z iniekcją insuliny. Najważniejsza w konstruowaniu diety dla diabetyków jest podaż energii, białka i włókna.
Węglowodany
Zawartość węglowodanów w diecie dla psów z cukrzycą, jest szczególnie istotna ze względu na bezpośredni wpływ jaki wywierają one na poziom glukozy w organizmie po posiłku. Indeks glikemiczny odnosi się do oceny produktu pod kątem wywieranego wpływu na stężenie glukozy we krwi i oznacza wzrost stężenia glukozy we krwi po przyjęciu pokarmu. Pokarmy zawierające cukry złożone mają niższy wskaźnik glikemiczny niż pokarmy z dużą zawartością cukrów prostych, gdyż cukry złożone są wolniej trawione i wchłaniane. Rośliny zawierają skrobię o różnym wskaźniku glikemicznym przedstawia tabela 10.
Tabela 10. Źródła skrobi, badane u psów
|
Cukier złożony o niższym indeksie glikemicznym (IG) niż cukry proste, spowalnia trawienie i wchłanianie |
|
Sorgo (najniższy IG) |
|
Jęczmień |
|
Kukurydza |
|
Pszenica |
|
Ryż (najwyższy IG) |
Dieta z duża zawartością ryżu może nasilać popokarmową hiperglikemię, natomiast karma zawierająca sorgo i jęczmień może w korzystny sposób zmniejszyć wahania cukru i insuliny po karmieniu i z tego względu może być stosowana u cukrzyków. Uważa się, że polisacharydy powinny stanowić około 40% i więcej EM w dietach dla chorych zwierząt.
Tłuszcz
Dieta dla psów z cukrzycą powinna zawierać nieduże ilości tłuszczów zawierających dużo nasyconych kwasów tłuszczowych (tłuszcz twardy, głównie pochodzenia zwierzęcego). Zaleca się, by zawartość tłuszczu w diecie dla psów diabetyków nie przekraczała 20% energii metabolicznej (EM). Wyjątek stanowią nadmiernie otyłe zwierzęta, u których ilość ta powinna być bardziej ograniczona.
Białko
Poziom białka w dawce pokarmowej powinien wynosić dla psów cierpiących na cukrzycę około 25%, natomiast u kotów 30-45% dawki pokarmowej musi stanowić mięso. Należy jednak zachować ostrożność w przypadku zwierząt z chorobą nerek, gdyż dieta wysokobiałkowa może zaostrzyć tą chorobę.
Włókno
Poza zmniejszeniem kaloryczności karmy, włókno pełni również znacząca rolę w kontrolowaniu poziomu glukozy we krwi. Przy cukrzycy zalecana jest dieta o zwiększonej zawartości włókna – ok. 17% suchej masy, ponieważ wydłuża ono czas wchłaniania glukozy z przewodu pokarmowego. Stosowane powinno być zarówno włókno nierozpuszczalne (celulozy, hemicelulozy) i mieszanego typu (rozpuszczalne i nierozpuszczalne – pulpa buraczana, guma guar itp.). Użycie substancji śluzowych (np., psyllium – roślina o właściwościach śluzotwórczych), które tworzą kleisty żel skutecznie spowalnia procesy trawienia karmy i absorpcję węglowodanów. Dzieje się tak, dzięki wydłużeniu czasu opróżniania żołądka, oraz czasu przechodzenia glukozy ze światła jelit do błony śluzowej. Włókno i produkty jego fermentacji, szczególnie krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe, także zmieniają wydzielanie pewnych hormonów trawiennych i wrażliwość tkanek na insulinę.
Stosowanie diet o wysokiej zawartości włókna może jednak powodować zwiększoną produkcję gazów, wzdęcia oraz mniejszą smakowitość pokarmu. Może też ograniczać wchłanianie składników mineralnych, dlatego specjalne diety dla cukrzyków mają podwyższony ich poziom.
Cynk i chrom
Składniki te mogą wpływać pozytywnie na kontrolę poziomu glukozy we krwi. Cynk działa dwukierunkowo: podawany w niskich dawkach stymuluje uwalnianie insuliny, w wysokich – hamuje. Chrom w połączeniu z kwasem nikotynowym, glutaminowym, glicyną i cysteiną, określany jest jako „czynnik tolerancji glukozy”, sprzyja wyższej tolerancji i absorpcji tego cukru prostego przez komórki docelowe. Teoretycznie można stosować chrom u psów z insulinoopornością lub wspomagać leczenie insuliną egzogenną. Nie jest wykluczone, że niedobór chromu sprzyja rozwojowi cukrzycy.
Przeciwutleniacze
Stres oksydacyjny ma szkodliwy wpływ na metabolizm glukozy i przyczynia się do wystąpienia powikłań w przebiegu cukrzycy. Dodatkowo redukcja tłuszczu w diecie dla diabetyków powoduje często zmniejszenie ilości witaminy E i A dostępnej w pokarmie. Dlatego przeciwutleniacze są wskazane w dietoterapii cukrzycy. Ponieważ poszczególne związki przeciwutleniające współdziałają ze sobą w walce z wolnymi rodnikami, zaleca się stosowanie ich połączeń. Do takich składników możemy zaliczyć: witaminę E, A i C oraz taurynę i luteinę.
Pora karmienia
Zasada karmienia psów z cukrzycą, otrzymujących insulinę polega na zsynchronizowaniu wchłaniania jelitowego z aktywnością egzogennej insuliny. Ogólnie, zaleca się zwiększenie częstotliwości podawania posiłków (zamiast jednorazowego karmienia), co zapobiega wahaniom glukozy we krwi. Istnieje także tendencja, aby pokarm podawać bezpośrednio przed iniekcją insuliny. Chroni to przed ewentualną hipoglikemią, gdy zwierzę traci apetyt po podaniu egzogennej insuliny.
Karmy
Pokarm dla psów z cukrzycą powinien mieć stały skład jakościowy i ilościowy, szczególnie w przypadku cukrzycy typu I, tak by móc dokładnie ustalić dawki insuliny. Skład diety jest niezwykle pomocny w utrzymaniu prawidłowego poziomu glukozy we krwi i dlatego bardzo ważne jest podawanie karmy o stałym i gwarantowanym przez producenta składzie. Jedzenie domowe nie jest zalecane przy cukrzycy, ponieważ ciężko jest zachować taki sam skład kolejnych posiłków.
Konsystencja diety również jest ważna. Karmy półmokre nie są zalecane, ponieważ po ich spożyciu obserwuje się większe wahania stężenia glukozy i insuliny we krwi chorych zwierząt, niż po zjedzeniu karmy suchej, względnie mokrej. Jest to spowodowane większą zawartością w karmie półmokrej cukrów prostych. Po spożyciu takiej karmy cukry proste są w szybkim tempie uwalniane w jelicie cienkim i wchłaniane do krwioobiegu. Natomiast karmy suche i puszkowe zawierają głównie skrobię, czyli węglowodany złożone. Proces rozkładu takich cukrów wymaga więcej czasu, co powoduje mniejsze tempo wchłaniania glukozy do krwi. Przyjmuje się, że karma sucha zawiera więcej cukrów złożonych niż dieta półmokra i puszkowa.
Ze względu na trudności w zbilansowaniu dawki dziennej oraz konieczność podawania dużej ilości włókna pokarmowego, tak by nie wpływało ono ujemnie na smakowitość karmy i komfort właściciela, idealnym wyjściem jest stosowanie przemysłowych karm. Zadaniem właściciela pozostaje, regularne ważenie pupila oraz podawanie karmy o odpowiedniej porze. Należy również pamiętać, że komercyjne diety zwiększają wrażliwość na insulinę w takim stopniu, że po ich podaniu powinniśmy ściśle kontrolować dawkę insuliny oraz poziom glukozy we krwi, aby uniknąć ryzyka hipoglikemii.
dr Olga Lasek
Otyłość – coraz częściej wystepujacy problem u psów
- 08 października 2013
- admin
- 0 Comments
Otyłość to jedna z najszybciej rozprzestrzeniających się współczesnych chorób cywilizacyjnych, jednak nie jest ona problemem dotyczącym tylko ludzi. Jak wiemy psy często wdają się w swoich właścicieli dlatego tez coraz częściej można zaobserwować występowanie otyłości u psów. Zapraszamy do zapoznania się przygotowaną przez nas prezentacją dotyczącą tej kwestii. Aby komfortowo przeglądać prezentację sugerujemy otworzenie jej w trybie pełnoekranowym.
