Zwykle najważniejsze starty w życiu psa przypadają na jego 3-7 rok życia. Jest on wtedy zwierzęciem dorosłym, o zakończonym rozwoju układu kostnego. W szkoleniu IPO (względem innych dyscyplin) treningi psa są bardzo krótkie. Pojedynczy trening trwa kilkanaście minut. W ostatnich tygodniach przed startem pies musi trenować wszystkie 3 konkurencje. Oprócz nauczenia psa wykonywania poszczególnych ćwiczeń, należy zadbać by jego organizm pozostał w należytej kondycji.

Z tego względu oprócz samych treningów pies powinien biegać z przewodnikiem, przy rowerze, rolkach lub pływać. Szczególnie ostatnia forma aktywności jest polecana dla psich sportowców, ponieważ nadmiernie nie obciąża układu kostnego psa, a buduje masę mięśniową. Od kilku lat w Polsce coraz większym zainteresowaniem cieszą się bieżnie – sucha oraz wodna. Sucha bieżnia, w przeciwieństwie do biegania w naturalnych warunkach, uniemożliwia wykonywanie gwałtownych zwrotów, zrywów i poruszanie się po nie równej lub twardej nawierzchni. Wymusza na psie jednostajne tempo. W wersji wodnej naturalny opór jest dodatkowym utrudnieniem dla psa, ale szczególnie w miesiącach letnich, to bezpieczna i przyjemna forma aktywności.

Zdarza się, że w czasie zawodów pies jest zmuszony wykonać cały program w wysokiej temperaturze pracując na nasłonecznionym placu. Najczęściej start jest rozłożony na dwa dni, a przed nim organizator umożliwia wykonanie oficjalnego treningu.

 Zapotrzebowanie energetyczne psa pracującego jest większe o około 1,5 – 2,5 wartości zapotrzebowania bytowego. Dodatkowo, jeśli pies pracuje w zimie to jego zapotrzebowanie energetyczne zwiększa się jeszcze o minimum 50%. Karmy dla psów intensywnie trenujących są bogate w tłuszcze, białko i węglowodany stanowiące źródło energii. Tego typu produkty muszą być wysoko strawne i łatwo przyswajalne, a przy tym nie mogą mieć zbyt dużej objętości. Podawanie psu sportowemu karmy dedykowanej dla psów o normalnym zapotrzebowaniu energetycznym, ale w zwiększonej ilości stanowi znaczne obciążenie dla układu pokarmowego zwierzęcia i jest błędem.

Skrobia jest składnikiem, który ma za zadanie utrzymanie rezerwy glikogenu w mięśniach, a także w wątrobie. Ze względu na to, że pies zwykle trenuje na czczo, warto podawać mu przed treningiem wysokoenergetyczne przekąski, które dają mu energię, a zatem siłę do pracy, ale nie obciążają układu pokarmowego. W zależności od przyjętej metodyki treningu, pies w tak intensywnym treningu może zjadać dużą ilość pokarmu w formie nagród podawanych przez przewodnika, co należy uwzględnić w obliczaniu dawki pokarmowej psa.

Nie należy dopuszczać do tego, by zwierzę dostawało jedzenie w ilości większej niż ta, która ma na celu pokrycie jego dziennego zapotrzebowania energetycznego. Może to doprowadzić do otyłości, która jest przyczyną wielu chorób i dodatkowych obciążeń układu kostnego. Przy tym mankamentem ciężkiej pracy psa jest powstający stres, ze względu na intensywne treningi, a także częste zmiany otoczenia związane z licznymi wyjazdami na treningi, weekendy szkoleniowe, obozy treningowe i seminaria. W fazie bardzo intensywnego treningu zapotrzebowanie energetyczne psa może w skrajnych przypadkach zwiększyć się nawet dziesięciokrotnie, jak w wypadku psów zaprzęgowych. Przeciętne zapotrzebowanie psa rasy Syberian Husky o wadze ok. 25kg to 1 200 kcal, a w czasie bardzo intensywnych treningów w zimie, przy minusowej temperaturze może zwiększyć się do 12000 kcal. Wg wytycznych Canine and Feline Clinical Nutrition (Canine Athlete) zapotrzebowanie energetyczne pochodzące z białka utrzymuje się na względnie stałym poziomie (20 – 25% energii, czyli 22-34% białka w suchej masie).

Justyna Wnuk